Ο εμπαιγμός της Κυβέρνησης συνεχίζεται, τώρα με την μπουκιά του φαγητού των παιδιών μας. Όλοι και όλες στην στο συλλαλητήριο των συνδικάτων στην Δ.Ε.Θ., Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2024 17.30μμ πλατεία ΧΑΝΘ
Λεωφορεία θα αναχωρήσουν:
Οικισμός ΛΑΡΚΟ, Ακραίφνιο 09.00 πμ
Παραλία Λάρυμνας, Κάστρο 09.10 πμ
Πλατεία 5×5 Μαρτίνου 09.20 πμ
Πλατεία Μαλεσίνας 09.20 πμ
Τραγάνα 9.40
Σκάλα Αταλάντης 10.00 πμ
(Η μετακίνηση, γεύμα και καφές είναι προσφορά αλληλεγγύης από την εργατική τάξη της χώρας μας).
Συνεχίζουμε τον αγώνα για:
● Την επιβίωση των οικογενειών μας. Διεκδικούμε εδώ και τώρα κάλυψη του χαμένου εισοδήματος μέχρι την ένταξη των απολυμένων στα προγράμματα απασχόλησης με 1000 ευρώ μηνιαίο εισόδημα.
● Εξασφάλιση σταθερής εργασίας με πλήρη εργασιακά δικαιώματα μέχρι να καπνίσει ξανά η τσιμινιέρα της ΛΑΡΚΟ.
● Να μην ερημώσει ο τόπος μας. Να ανοίξουν θέσεις εργασίας και φορείς υποδοχής για όλους τους απολυμένους της ΛΑΡΚΟ και των απολυμένων από τις εργολαβίες στα γεωγραφικά όρια που είναι εφικτή η μετακίνηση και όχι να απαιτούνται 200 χιλιόμετρα και διέλευση διοδίων ημερησίως.
● Την ανάδειξη ανάπτυξης των δυνατοτήτων της ΛΑΡΚΟ και τις δυνατότητες επαναλειτουργίας της , το έγκλημα και τους εγκληματίες που την έκλεισαν.
Άλλα είπαν: «εκκαθάριση εν λειτουργία, μείωση του κόστους παραγωγης, ιδιωτικοποίηση και ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων, των τοπικών κοινωνιών και της οικονομίας της χώρας». Άλλα έκαναν: υπερδιπλασίασαν το κόστος παραγωγής, σταμάτησαν την λειτουργία της ΛΑΡΚΟ μετά από 60 χρόνια, σπατάλησαν 180 εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό και από τα ταμεία της ΛΑΡΚΟ, κατέγραψαν 400 plus εκατομμύρια ευρώ διαφυγόντα κέρδη, απέλυσαν όλους τους εργαζόμενους, ερημώνουν τα χωριά μας, οι διαγωνισμοί «ναυάγησαν», οδήγησαν στον «πάτο του βυθού» το μέλλον μιας στρατηγικής σημασίας επιχείρησης και την ανάπτυξη της.
Τώρα «μη τον είδατε τον Παναή». Οι «καπεταναίοι» της κυβέρνησης «εγκαταλείπουν το καράβι». Πέταξαν μερικές φανφάρες στα ΜΜΕ ότι «έχουν εξασφαλίσει τους απολυμένους της ΛΑΡΚΟ», «άρπαξαν τις σωσίβιες λέμβους» και πήγαν για καλοκαιρινές διακοπές, αφήνοντας τις οικογένειες των απολυμένων και τις τοπικές κοινωνίες «στα μέσα του ωκεανού».
«Μάπα και το καρπούζι» των δεσμεύσεων του πρωθυπουργού ότι «θα πάρει πάνω την διασφάλιση βιώσιμης λύσης για την ΛΑΡΚΟ». «Μάπα και το καρπούζι» των υπουργών και των βουλευτών ότι «έχουν εξασφαλιστεί όλοι οι απολυμένοι και των εργολαβιών, το εισόδημα τους, οι τοπικές κοινωνίες».«Μάπα και το καρπούζι» ότι «θα υπάρξει συνάντηση με τους αρμόδιους υπουργούς μέχρι τέλος Αυγούστου για να δρομολογηθούν νομοθετικές ρυθμίσεις επίλυσης των προβλημάτων».
Η Κυβέρνηση κοροϊδεύει με τάχα «καλή πρόθεση», λέγοντας μας «έχετε δίκιο, το εξετάζουμε…», αλλά «λάδι πολύ και τηγανητά τίποτα». «Χορτάσαμε» από τα «θα…και θα…».
Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των εργαζομένων της ΔΥΠΑ, η απορρόφηση των απολυμένων στα προγράμματα απασχόλησης καθυστερεί γιατί με ευθύνη της κυβέρνησης το νομοθετικό πλαίσιο δημιουργεί πρακτικά κολλήματα.
Είμαστε απολυμένοι και χωρίς εισόδημα από της 15 Ιουλίου. Ακόμη και όσοι έχουν απορροφηθεί στους φορείς υποδοχής (ούτε το 40% των ενδιαφερομένων) θα τους καταβληθεί πραγματικός μισθός, στην καλύτερη περίπτωση, στα μέσα Οκτωβρίου. Το ταμείο ανεργίας εξανεμίστηκε και οι εργαζόμενοι δεν έχουν ούτε για καύσιμα. Για να μεταφερθούν στους φορείς υποδοχής απαιτείται προέλευση από διόδια, 70 και 100 χιλιόμετρα καθημερινά. Τα σωματεία μεταφέραμε το αίτημα στους φορείς υποδοχής να υπάρξει διευκόλυνση και απασχόληση των εργαζομένων στα προγράμματα στο τόπο κατοικίας, τουλάχιστον μέχρι να καταβληθεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση ή ο μισθός γιατί δεν υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς. Αναμένουμε απάντηση τους. Το υπόλοιπο 60% των απολυμένων δεν έχει ακόμη ενταχθεί στα προγράμματα γιατί οι θέσεις στους φορείς υποδοχής απαιτούν 200 χιλιόμετρα ημερησίως και προέλευση από διόδια, αντικειμενικά είναι αναξιοποίητες. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας που ενώ έχει ανοίξει 103 θέσεις εργασίας στην Φθιώτιδα, το ενδιαφέρον είναι μόνο από 3 συναδέλφους που είχαν την δυνατότητα να μετακομίσουν στην Λαμία. Έχουμε αιτηθεί να ανοίξουν στα ΛΑΡΚΟχωριά της Φθιώτιδας θέσεις της περιφέρειας, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει ανταπόκριση από την Περιφερειακή αρχή.
Σε αυτές τις συνθήκες καλούμαστε από την μία να επιβιώσουν οι οικογένειες μας. Από την άλλη να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της Κυβέρνησης και της ειδικής διαχείρισης που απέλυσαν το σύνολο των εργαζομένων, μετέτρεψαν τις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ σε μια εστία βιομηχανικού ατυχήματος και εγκληματικών πράξεων, μετέτρεψαν τους οικισμούς σε γκέτο παρακολουθήσεων προσωπικών δεδομένων. Πρώην συνταξιούχοι αστυνομικοί και drone παρακολουθούν τις ζωές των απολυμένων, αλλά «σφυράνε» αδιάφορα σε ύποπτες κινήσεις «αγνώστων» γύρω από το εργοστάσιο. Στην περίπτωση των μεταλλείων της Καστοριάς οι σεκιούριτι πίνουν και μεθούν δημιουργώντας ατυχήματα. Η κατάσταση έχει ξεφύγει, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ είναι απολυμένοι, ψάχνουμε να βρούμε φορείς υποδοχής και οι θέσεις τους καλύπτονται από συνταξιούχους αστυνομικούς.
Ο αγώνας συνεχίζεται. Η άφιξη των απολυμένων της ΛΑΡΚΟ στους φορείς υποδοχής και σε άλλες βιομηχανίες, είναι ένα εμπόδιο που θα το ξεπεράσουμε και θα μας βγεί σε καλό. Πλέον ερχόμαστε πιο κοντά με εκατοντάδες άλλους εργαζόμενους. Σε κάθε φορέα τα αιτήματα για καλύτερες αμοιβές και όρους διαβίωσης ενοποιούνται, οι επιτροπές του σωματείου είναι κέντρα συσπείρωσης.
Το Σάββατο στην ΔΕΘ ανταμώνουμε με την εργατική τάξη της χώρας, με αυτούς που 4 χρόνια και 9 μήνες στέκονται αλληλεγγύη στον τίμιο και δίκαιο αγώνα μας, με τους Μεταλλωρύχους της Χαλκιδικής, αλλά και συναδέλφους από άλλους κλάδους. Όλοι μαζί διεκδικούμε καλύτερους όρους διαβίωσης, φρένο στην ακρίβεια, εργασία και δικαιώματα, ειρήνη μεταξύ των λαών και αυξήσεις.
Συνεχίζουμε, μέχρι να καπνίσει η τσιμινιέρα ξανά, θα είμαστε μπροστά τους, οι «ρίζες» του αγώνα της ΛΑΡΚΟ θα απλωθούν και σε άλλους χώρους εργασίας.
Όλοι και όλες στην ΔΕΘ
Το Διοικητικό Συμβούλιοs