Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι μπορεί να υπάρχει ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπιστεί και να θεραπευτεί το μελάνωμα -ο πιο κοινός τύπος καρκίνου του δέρματος- με τη χρήση ασκορβικού οξέος για την αύξηση της βλάβης του DNA στα καρκινικά κύτταρα, οδηγώντας στο θάνατό τους.
Η διεπιστημονική ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον συγγραφέα της μελέτης Marcus Cooke, καθηγητή και πρόεδρο στο Τμήμα Μοριακών Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλόριντα, διαπίστωσε ότι τα κύτταρα του μελανώματος έχουν περισσότερες βλάβες στο DNA και λιγότερες αντιοξειδωτικές άμυνες σε σύγκριση με τα φυσιολογικά κύτταρα του δέρματος.
Σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Free Radical Biology and Medicine, όταν υποβλήθηκαν σε θεραπεία με υπεροξείδιο του υδρογόνου και βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ), τα κύτταρα μελανώματος εμφάνισαν ακόμη μεγαλύτερη βλάβη στο DNA και υψηλότερα ποσοστά κυτταρικού θανάτου, ενώ τα φυσιολογικά κύτταρα προστατεύονταν.
Επιπλέον, τα αποτελέσματα της μελέτης διαπίστωσαν ότι η βιταμίνη C ενίσχυσε την αποτελεσματικότητα ενός υπάρχοντος φαρμάκου για το μελάνωμα, της ελεσκλομόλης.
Από το 1990 η μελέτη της επίδρασης της βιταμίνης C στα κύτταρα του δέρματος
Ο Δρ. Cooke, ο οποίος ηγείται επίσης της Ομάδας Οξειδωτικού Στρες, είπε ότι υπάρχει μακρόχρονη ιστορία στη μελέτη της επίδρασης της βιταμίνης C στο DNA και στα κύτταρα του δέρματος, κάτι που βοήθησε να κατευθύνουν την πορεία προς την τρέχουσα μελέτη τους.
«Μελετούμε τις επιδράσεις των αντιοξειδωτικών από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και έχουμε γοητευτεί από την ικανότητα της βιταμίνης C να δρα ως προοξειδωτικό (προκαλώντας βλάβη στο DNA) και αντιοξειδωτικό (προλαμβάνοντας τη βλάβη του DNA) και την προφανή ικανότητά της να βοηθά στη ρύθμιση της επιδιόρθωσης του DNA», είπε ο Δρ. Cooke και πρόσθεσε:
«Αυτό, σε συνδυασμό με το μακροχρόνιο ενδιαφέρον μας για τη βιολογία του δέρματος/την ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία, που χρονολογείται επίσης από τη δεκαετία του 1990, μας οδήγησε στην παρούσα μελέτη».
Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα κύτταρα μελανώματος έχουν υψηλότερα επίπεδα βλάβης στο DNA από τα κερατινοκύτταρα (ο κύριος τύπος κυττάρου που βρίσκεται στην επιδερμίδα).
«Ανακαλύψαμε ότι αυτή η βλάβη ήταν ανάλογη με την ποσότητα μελανίνης που υπάρχει στα μελανοκύτταρα – όσο περισσότερη μελανίνη, τόσο περισσότερη ζημιά. Αυτό συμβαίνει σε κύτταρα που δεν εκτίθενται καν στο ηλιακό φως, υποδηλώνοντας ότι η μελανίνη μέσα στα κύτταρα μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα κύτταρα του μελανώματος», εξήγησε ακόμη ο καθηγητής.
Η μελέτη αποκαλύπτει ότι τα επίπεδα των δυνητικά επιβλαβών αντιδραστικών ειδών ήταν ανάλογα με την ποσότητα της μελανίνης και τα επίπεδα των προστατευτικών αντιοξειδωτικών αντιστρόφως ανάλογα. «Έχοντας όλα αυτά κατά νου, συνεχίσαμε για να ανακαλύψουμε ότι μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτήν την κατάσταση για να σκοτώσουμε επιλεκτικά τα κύτταρα μελανώματος», συμπλήρωσε.
Ο Δρ. Cooke αναγνωρίζει ότι πρόσθετες κλινικές μελέτες και δοκιμές θα ενίσχυαν αυτά τα ευρήματα και θα βοηθούσαν στη μετάβαση προς τη συμπερίληψη του ασκορβικού οξέος ως συμπληρώματος στη θεραπεία.
«Δεδομένου ότι το ασκορβικό έχει ήδη μελετηθεί εκτενώς και είναι γνωστό ότι είναι καλά ανεκτό, νομίζω ότι οι κλινικοί γιατροί θα μπορούσαν να το συμπεριλάβουν ως προσθήκη στην υπάρχουσα θεραπεία για να ενισχύσουν τις υπάρχουσες προσεγγίσεις εάν ενεργούν προκαλώντας βλάβη στο DNA όπως κάνει η ελεσκλομόλη», είπε.
«Οι βιοδείκτες του οξειδωτικού στρες που χρησιμοποιούμε στο εργαστήρι της Ομάδας Οξειδωτικού Στρες είναι ιδιαίτερα κατάλληλοι για κλινικές μελέτες και θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην υποστήριξη in vivo (ολόκληρων ζωντανών κυτταρικών οργανισμών) βιοπαρακολούθησης ασθενών, εάν ξεκινήσουν κλινικές μελέτες», κατέληξε.
Πηγή: oloygeia.gr
