Ο Βουλευτής Φθιώτιδας και πρώην Υπουργός, Γιάννης Οικονόμου, σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ και τους Δημήτρη Οικονόμου και Άκη Παυλόπουλο τόνισε ότι η μεγαλύτερη διάχυση του μερίσματος επιτυχίας σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα το διακύβευμα σε Ελλάδα και Ευρώπη.
*Για τις εκλογές στις ΗΠΑ:* Προφανώς πρέπει να διαβάζουμε και να ερμηνεύουμε μεγάλα πολιτικά γεγονότα, όπως είναι οι εκλογές στη μεγαλύτερη δύναμη του κόσμου, τις ΗΠΑ. Πάντοτε, όμως, με ορισμένες χρήσιμες παραδοχές και μία αντικειμενική οπτική. Πρώτα από όλα ότι εμείς δεν είμαστε πολίτες των ΗΠΑ, άρα δεν ξέρουμε ποια είναι στις ΗΠΑ τα ουσιώδη και ποια τα επουσιώδη για εκείνους που ψήφισαν. Οι πολίτες των ΗΠΑ ψήφισαν έναν άνθρωπο, που παρά το γεγονός ότι τον είχαν ψηφίσει και τον αποδοκίμασαν, παρά το γεγονός ότι κατηγορήθηκε για μια σειρά από αντιδημοκρατικές συμπεριφορές, καταδικάστηκε, επέστρεψε με μεγαλύτερη άνεση από αυτή που προέβλεπαν ορισμένοι. Δεν είναι μόνο αυτό, συνέβη και κάτι άλλο.
Συνολικά η ατζέντα των Ρεπουμπλικανών υπερψηφίστηκε σε αυτές τις εκλογές. Πήραν τη Γερουσία, διατήρησαν την πρωτοκαθεδρία στη Βουλή. Δηλαδή, αποδοκιμάστηκε συνολικά η πολιτική και η προσέγγιση των Δημοκρατικών σε κάθε επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες των ΗΠΑ βρήκαν στην ατζέντα του Τραμπ σε μια σειρά από ζητήματα -κάποια από αυτά είναι κοινά και στην Ευρώπη- να εκφράζονται και δεν βρήκαν στην ατζέντα των Δημοκρατικών τι καλύτερο θα υπάρχει για τη ζωή τους. Αυτά τα δύο οδήγησαν στο αποτέλεσμα.
Σε ό,τι αφορά εμάς εδώ, τα μηνύματα που πρέπει να πάρουμε είναι ότι υπάρχουν ζητήματα που απασχολούν τις κοινωνίες παγκοσμίως. Το Μεταναστευτικό είναι ένα από αυτά. Ο έλεγχος ροών και η διαχείριση του Μεταναστευτικού πρέπει να γίνεται πλέον στις χώρες από τις οποίες ξεκινά και να μην φθάνουμε στο δυσάρεστο περιστατικό να διαχειριστούμε τις ροές στα σύνορά μας, γιατί αυτό μπορεί να εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την κοινωνική συνοχή, την πολιτισμική ανθεκτικότητα και της χώρας μας και της Ευρώπης. Ο κόσμος ανησυχεί, η ενσωμάτωση δεν είναι τόσο εύκολη και δεδομένη όσο ορισμένοι θεωρούν ή όσο υπήρξε στο παρελθόν κάτω από άλλες συνθήκες.
Ένα ζήτημα, επίσης, είναι η μεγαλύτερη διάχυση του μερίσματος επιτυχίας της οικονομίας και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη σε όσο το δυνατόν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Υπάρχουν δεδομένα που έχουν να κάνουν με τη χαμηλή μισθωτή εργασία, με τη μέση τάξη και σε επίπεδο ΕΕ πάρα πολλές δεκαετίες. Υπάρχουν θέματα μιας γενιάς, της δικής μου της γενιάς. Είμαι 51 ετών και βλέπω στους ανθρώπους της γενιάς μου την έντονη ανησυχία ότι δεν καταφέρουν να δώσουν στα παιδιά τους αυτό που πήραν από τους δικούς τους γονείς. Δεν μιλάμε για ανθρώπους που δεν διαπιστώνουν την πρόοδο. Προφανώς και διαπιστώνουν την πρόοδο. Δεν μιλάμε για ανθρώπους που δεν κάνουν σύγκριση που είναι η Ελλάδα σήμερα σε σχέση με το πού ήταν στο παρελθόν.
Η αλλαγή αυτή είναι το σημαντικότερο διακύβευμα της πολιτικής και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Και λέω και στην Ελλάδα, όχι μόνο της Κυβέρνησης, γιατί αυτό είναι που θα δώσει απάντηση και σε αυτήν την τεράστια τάση αποχής και απομάκρυνσης των πολιτών από τους πολιτικούς οργανισμούς που λέγονται κόμματα και από τις πολιτικές διαδικασίες που λέγονται εκλογές.
Σε ό,τι αφορά εμάς, εδώ, προφανώς και πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα στην κατεύθυνση αυτή. Να δούμε τα βήματα εκείνα τα οποία θα ικανοποιήσουν αυτούς τους στόχους και αυτές τις απαιτήσεις.
Όμως, θέλω να πω κάτι με ειλικρίνεια: αν και σε επίπεδο Ευρώπης δεν αλλάξουν σημαντικά και μείζονα πράγματα, που θα επιτρέψει με τη διοχέτευση πόρων, την εφαρμογή πολιτικών, σε αυτή την κατεύθυνση και σε αυτό τον προσανατολισμό -το πώς δηλαδή η μέση τάξη είναι αυτή που θα ενισχυθεί περισσότερο, πώς θα έχουμε ένα τραπεζικό σύστημα που συνολικά δεν θα απομυζά ρευστότητα από την κοινωνία, αλλά θα ενισχύει την κοινωνία σε όλες τις τάξεις, χωρίς ταυτόχρονα να φθάσουμε σε υπερβολές περασμένων δεκαετιών, πώς θα γίνουν μείζονες και μεγάλες αλλαγές σε ό,τι αφορά στην ανταγωνιστικότητα και τη δική μας και της υπόλοιπης Ευρώπης.
Τα περιθώρια κάθε Κυβέρνησης, ξεχωριστά, δεν είναι απεριόριστα. Και το λέμε εδώ, εμείς, σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που αναπτύσσεται με πολύ μεγαλύτερους ρυθμούς, που έχουμε να δείξουμε στους δείκτες μια σειρά από πρωτόγνωρες επιτυχίες. Στο δείκτη της ανεργίας, των επενδύσεων. Βρισκόμαστε όμως σε μία φάση και στη χώρα μας και αλλού, που χρειάζεται να εστιάσουμε την προσοχή μας σε εκείνους που πρέπει να καταλάβουν το μέρισμα της επιτυχίας θα παίξει μεγαλύτερο ρόλο.
*Για το ραντεβού Γεραπετρίτη – Φιντάν:* Με βάση αυτά που γνωρίζουμε, σύμφωνα με τις πάγιες δικές μας θέσεις, αλλά και από τις θέσεις που φαίνεται να προσέρχεται η τουρκική πλευρά -είδαμε και μία συνέντευξη του κ. Φιντάν- αλλά όλα τα τελευταία νέα, θα έλεγα ότι το ρεαλιστικό σενάριο που πρέπει να περιμένουμε είναι μια συνέχιση της ηρεμίας. Χωρίς σημαντικά βήματα στα μείζονα και τα σημαντικά, διότι υπάρχει μία τελείως διαφορετική προσέγγιση από τις δύο πλευρές για το ποιο είναι το θέμα που χρήζει μίας διευθέτησης μεταξύ μας.
Εμείς, από τη μία λέμε, ότι είναι το θέμα της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και τις πάγιες γραμμές μας, οι Τούρκοι εξακολουθούν να θέτουν στο τραπέζι μια σειρά από ζητήματα, πάγια θέση τους, που είναι τελείως εκτός της σφαίρας συζήτησης όχι μόνο της δικής μας, αλλά και οποιασδήποτε Ελληνικής Κυβέρνησης, σε ό,τι αφορά θέματα κυριαρχίας, πάντα σε σχέση με τις διεθνείς συμβάσεις και το Διεθνές Δίκαιο.
Εκείνο που ρεαλιστικά πρέπει να περιμένουμε είναι πως αυτό το ήρεμο κλίμα που έχει διαμορφωθεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το τελευταίο διάστημα, με τη μείωση της έντασης στο πεδίο, την καλή συνεργασία σε ό,τι αφορά στις μεταναστευτικές ροές και την αντιμετώπιση των λαθροδιακινητών, παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς έχουμε και εξάρσεις, μέσα στο καλό αυτό κλίμα που έχει δημιουργηθεί, στις εμπορικές σχέσεις, τον τουρισμό, τη διαχείριση ζητημάτων που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον. Να δούμε σε αυτή τη θετική ατζέντας πως, παρά τις διαφορές μας, να παραμείνουμε σε αυτό και να μην έχουμε ξανά τις εξάρσεις, είτε τις ρητορικές είτε πολύ περισσότερο στο πεδίο, το προηγούμενο διάστημα.
