42 χρόνια μετά τον θρίαμβο επί της Γκλάντμπαχ στο Κύπελλο UEFA, η Άιντραχτ σήκωσε ξανά ευρωπαϊκό τίτλο! Η ομάδα της Φρανκφούρτης στον τρίτο ευρω-τελικό της ιστορίας της, μετά το ’60 με τη Ρεάλ Μαδρίτης και το ’80 με την Γκλάντμπαχ, επέστρεψε σε ματς ευρωπαϊκής κούπας και γυρίζει στη Γερμανία με το τρόπαιο του Europa League στις αποσκευές καθώς λύγισε την αντίσταση της μαχητικής Ρέιντζερς στα πέναλτι (1-1 η κανονική διάρκεια και η παράταση, 5-4 τα πέναλτι).
Σε έναν τελικό που ήταν… αντιεμπορικός βάσει ονομάτων, το θέαμα έλειψε, όχι όμως και το πάθος, η ένταση και ο γρήγορος ρυθμός που είχε κατά διαστήματα το παιχνίδι. Η πόλη της Σεβίλλης πάντως αποδείχθηκε ξανά άτυχη για τους Σκωτσέζους καθώς εκεί είχε ηττηθεί και η αιώνια αντίπαλος της Ρέιντζερς, Σέλτικ, απ’ την Πόρτο του Ζοζέ Μουρίνιο το 2003. Ο πέμπτος ευρωπαϊκός τελικός για την ομάδα της Γλασκώβης, μετά τα χαμένα Κυπελλούχων του ’61 και του ’67, το κερδισμένο Κυπελλούχων του ’72 με αντίπαλο την Ντινάμο Μόσχας και το χαμένο UEFA του 2008, δεν είχε αίσια έκβαση και η ευκαιρία για το δεύτερο ευρωπαϊκό μετά από 14 χρόνια, χάθηκε.
Ο πρώτος Αυστριακός μετά τον Χάπελ
Ο προπονητής της Άιντραχτ, Όλιβερ Γκλάσνερ, κατόρθωσε να γίνει ο πρώτος Αυστριακός που σηκώνει ευρωπαϊκό τρόπαιο μετά τον θρυλικό Ερνστ Χάπελ το 1983! Οι Αετοί, που στο δρόμο προς τον τελικό απέκλεισαν την Μπαρτσελόνα, έγιναν το φαβορί για τον τίτλο αλλά ο τελικός ήταν αμφίρροπος και εν τέλει κρίθηκε στις λεπτομέρειες και στη… ρωσική ρουλέτα των πέναλτι. Εκεί οι παίκτες της Άιντραχτ ήταν αλάνθαστοι στις πέντε εκτελέσεις τους και με την πολύτιμη συνεισφορά του τρομερού γκολκίπερ Τραπ, ο οποίος έπιασε ένα αλλά καθοριστικό, έφτασαν στον τίτλο. Η Ρέιντζερς που απέκλεισε την Ντόρτμουντ και τη Λειψία δεν μπόρεσε να γκρεμίσει και μια τρίτη γερμανική ομάδα και μολονότι πραγματοποίησε μια εξαιρετική σεζόν, έμεινε δίχως τίτλο καθώς το πρωτάθλημα το σήκωσε η Σέλτικ.
Λαοθάλασσα στη Σεβίλλη
Απ’ την άλλη πλευρά, η Άιντραχτ Φρανκφούρτης έμεινε μέχρι τέλους αήττητη στο Europa League! Έγινε μόλις η τρίτη ομάδα που κατακτά το τρόπαιο χωρίς να ηττηθεί, μετά την Τσέλσι το 2018-19 και τη Βιγιαρεάλ το 2020-21. Παράλληλα, το άτυπο βραβείο της καλύτερης εξέδρας κέρδισε το ένθερμο κοινό της Άιντραχτ που φορώντας ολόλευκα, μετά την… απόβαση στη Βαρκελώνη, δημιούργησε ξανά μια άκρως εντυπωσιακή ατμόσφαιρα. Τουλάχιστον 50.000 Γερμανοί βρίσκονταν στη Σεβίλλη μολονότι το γήπεδο χωράει μόλις 42.000 θεατές. Οι δυο ομάδες πήραν επισήμως από 10.000 εισιτήρια αλλά ήταν εμφανώς περισσότεροι οι οπαδοί τους στο γήπεδο, έξω απ’ το οποίο έμειναν πολλαπλάσιοι. Είναι ενδεκτικό ότι οι απίθανοι Σκωτσέζοι που ταξίδεψαν μέχρι την πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας, σύμφωνα με εκτιμήσεις, άγγιξαν τις 100.000!
Σημειωτέον ότι ο 40χρονος γκολκίπερ της Ρέιντζερς στον τελικό Άλαν Μακγκρέγκορ έγινε ο τρίτος γηραιότερος ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται σε τελικό διοργάνωσης της UEFA. Ο τερματοφύλακας των Καθολικών αγωνίστηκε στο Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν της Σεβίλλης σε ηλικία 40 ετών και 3 μηνών. Στην κορυφή της σχετικής λίστας βρίσκεται ο Ντίνο Τζοφ (το 1983, 41 ετών και 2 μηνών) κι ακολουθούν ο Έντβιν Φαν ντερ Σαρ (το 2011, 40 ετών, 7 μηνών), ο Αμεντέο Καρμπόνι (το 2004, 39 ετών, 4 μηνών, 21 ημερών) και ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν (το 2017, 39 ετών, 4 μηνών, 6 ημερών).
Η εξέλιξη του τελικού
Ήταν μία μάχη ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους. Από την μία, η επιθετικότητα, η ορμή, η ταχύτητα των Γερμανών. Κι από την άλλη, το παλιομοδίτικο αγγλικό στιλ των Σκωτσέζων. Στην θεωρία το ματς έμοιαζε με την μονομαχία «λιοντάρια – χριστιανοί», στο ημίωρο οι τελικές ήταν 10-1. Ωστόσο, το αποτέλεσμα ήταν 0-0. Κι όσο περνούσαν τα λεπτά, οι παίκτες του Φαν Μπρόνκχορστ αγόραζαν χρόνο και… θάρρος.
Ο 40άρης ΜακΓκρέγκορ έκλεισε το οπτικό πεδίο του Καμάντα (11’) στην πρώτη κλασική ευκαιρία του ματς, ενώ λίγο αργότερα είπε πάλι «όχι» στο αριστερό σουτ του Κνάουφ (20’) κι ενώ ο Γερμανός είχε διασχίσει το μισό γήπεδο ανενόχλητος. Οι Γερμανοί βομβάρδισαν, όμως τα πυρά τους ήταν… άσφαιρα. Η εξ’ επαφής κεφαλιά του Εντικά ήταν άστοχη (20’), την ίδια τύχη είχε και το σουτ του Σο από το κόρνερ που προέκυψε. Στα πρώτα 25 λεπτά οι παίκτες του Φαν Μπρόνκχορστ δεν είχαν ξεμυτίσει από το δικό τους μισό, η πρώτη απειλή ήταν ένα φαλτσαριστό αριστερό του Αρίμπο (25’), που υπενθύμισε ότι υπάρχει και αντίπαλος στο γήπεδο. Μία εξαιρετική κούρσα του Κόστιτς έφερε νέα καθαρή ευκαιρία, μα το διαγώνιο σουτ του Σέρβου ήταν άστοχο (32’), με το ημίχρονο να κλείνει με μία κεφαλιά του Λούνστραμ που έβγαλε με υπερένταση ο Τραπ (36’).
Στην επανάληψη οι Γερμανοί έκαναν επίθεση μπροστά στο πέταλο με τους οπαδούς τους κα αυτό τους έκανε να μπουν με χίλια στην επανάληψη. Ωστόσο το ευθύβολο σουτ του Τούτα ξύρισε το δοκάρι (47’), ενώ στην επόμενη φάση ο Λίντστρεμ με κίνηση πίβοτ και γυριστό σουτ, άγγιξε το 1-0 ωστόσο η μπάλα πέρασε και πάλι ελάχιστα έξω. Η αθλητικότητα, το πείσμα, η δύναμη των παικτών της Ρέιντζερς άρχισε να φέρνει πίεση στους Γερμανούς κι αυτό έφερε λάθη. Από ένα τέτοιο του Εντικά, ο Κεντ βρέθηκε σε θέση βολής όμως έκανε μία… στραβοκλωτσιά (54’), όμως το επόμενο λάθος πληρώθηκε μετρητοίς. Ο Σο με τον Τούτα έκαναν διαγωνισμό γκάφας, ο Αρίμπο εκμεταλλεύτηκε το δώρο και με ψύχραιμο πλασέ νίκησε τον Τραπ για το 0-1 (57’) σε ένα γκολ κόντρα στην ροή του ματς.
Οι Γερμανοί πάγωσαν, έχασαν την γη κάτω από τα πόδια τους, όμως η πολιορκία άρχισε και πάλι. Μετά από δύο φάσεις που ζήτησαν πέναλτι, βρήκαν και πάλι καθαρή ευκαιρία με τετ-α-τετ του Καμάντα (66’), όμως ο Ιάπωνας πλάσαρε ψηλά στην μεγαλύτερη ευκαιρία του ματς. Για να έρθει η ισοφάριση χρειαζόταν η πιο… Αϊντραχτ φάση όλης της σεζόν. Ο Κόστιτς έκανε το ρήγμα, με το μαγικό του αριστερό γέμισε στην μικρή περιοχή και εκεί ο Μπορέ με προβολή έκανε το 1-1 (69’). Ήταν η 15η φετινή ασίστ του Σέρβου και η 6η στο Europa League, με τον Κόστιτς να έχει ακόμα ένα φαρμακερό σουτ που λίγο έλειψε να αποδειχθεί buzzer beater για την ομάδα του (90’).
Το 1-1 οδήγησε τις δύο ομάδες στην παράταση, εκεί όπου τα πόδια ήταν βαριά. Ο Μπάσεϊ διόρθωσε το λάθος του και πρόλαβε την τελευταία στιγμή τον Μπορέ σε μία φάση που δώρισε ο ίδιος (95’), με τους Γερμανούς να έχουν δύο καλά σουτ με Λεντς και Γιάκιτς που πέρασαν λίγο άουτ. Ωστόσο, ο τελικός δεν θα πήγαινε ποτέ στα πέναλτι, αν ο Τραπ δεν έκανε την επέμβαση της χρονιάς σε πλασέ του Κεντ σε κενή εστία (120’) στην φάση του αγώνα.
Ο τελικός πήγε στα πέναλτι κι εκεί οι Γερμανοί αποδείχθηκαν πιο ψύχραιμοι. Ευστόχησαν και στα πέντε πέναλτι, ο Τραπ απέκρουσε την εκτέλεση του Ράμσεϊ και η κούπα πήγε στην Φρανκφούρτη, στην ομάδα που εντέλει το άξιζε περισσότερο…
Αϊντραχτ Φρανκφούρτης: Τραπ, Εντικά (101′ Λεντς), Τούτα (57′ Χασέμπε), Τουρέ, Κνάουφ, Ρόντε (89′ Γιάκιτς), Σο (106′ Χρούστιτς), Κόστιτς, Καμάντα, Λίντστρεμ (71′ Χάουγκε), Μπορέ
Ρέιντζερς: ΜακΓκρέγκορ, Ταβερνιέρ, Μπάσι, Γκόλντσον, Μπάρισιτς (117′ Ρούφι), Λούντσραμ, Καμάρα (91′ Άρφιλντ), Τζακ (74′ Ντέιβις), Κεντ, Ράιτ (74′ Σακάλα, 118′ Ράμσεϊ), Αγιοντέλε Αρίμπο (101′ Σαντς).
Οι κάτοχοι του Κυπέλλου UEFA / Europa League
6 κατακτήσεις: Σεβίλλη (2006, 2007, 2014, 2015, 2016, 2020)
3 κατακτήσεις: Γιουβέντους (1977, 1990, 1993), Ίντερ (1991, 1994, 1998), Λίβερπουλ (1973, 1976, 2001), Ατλέτικο (2010, 2012, 2018)
2 κατακτήσεις: Γκλάντμπαχ (1975, 1979), Τότεναμ (1972, 1984), Ρεάλ (1985, 1986), Γκέτεμποργκ (1982, 1987), Πάρμα (1995, 1999), Φέγενορντ (1974, 2002), Πόρτο (2003, 2011), Τσέλσι (2013, 2019), Άιντραχτ Φρανκφούρτης (1980, 2022)
1 κατάκτηση: Αϊντχόφεν (1978), Ίπσουιτς (1981), Άντερλεχτ (1983), Λεβερκούζεν (1988), Νάπολι (1989), Άγιαξ (1992), Μπάγερν (1996), Σάλκε (1997), Γαλατασαράι (2000), Βαλένθια (2004), ΤΣΣΚΑ Μόσχας (2005), Ζενίτ (2008), Σαχτάρ (2009), Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2017), Βιγιαρεάλ (2021)
Πηγή: https://www.ethnos.gr/
