“Εδώ το λένε Δίστομο
Ηρώων και μαρτύρων
Των σπαραγμένων λουλουδιών
Και των σφαγμένων μύρων ”
Ήμασταν και εμείς εκεί για άλλη μια φορά, αποτίοντας φόρο τιμής, συμμετέχοντας στην πεζοπορία στο ” Μονοπάτι Σωτηρίας”.
Για 5η συνεχόμενη χρονιά πραγματοποιήθηκε και φέτος το απόγευμα της Τρίτης 10 Ιουνίου 2025 με αφορμή τη συμπλήρωση 81 ετών από τη Σφαγή. Το Δίστομο πυρπολήθηκε 10 Ιουνίου 1944, 218 κάτοικοι εκτελέστηκαν, ανάμεσά τους 45 παιδιά και 20 βρέφη. Ήταν ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα των Ναζί στην κατεχόμενη Ελλάδα.
Παρακολουθήσαμε τις επετειακές εκδηλώσεις πρωινές ώρες και ετοιμαστήκαμε για την πεζοπορία μας στις 6.00μμ.
Χαραγμένο στις μνήμες και στον άγριο ορεινό τόπο, το “Μονοπάτι Σωτηρίας” αποτελεί μια πορεία αναβίωσης της διαδρομής που πήραν οι Διστομίτες για να γλιτώσουν από μια απ’ τις πιο άγριες σφαγές του Β Παγκοσμίου πολέμου.
Ένα μονοπάτι ελπίδας και θέλησης για ζωή. Μια πορεία 6 χιλιομέτρων σε ημιορεινό πεδίο που διοργάνωσε ο Δήμος Διστόμου
Ήταν απόγευμα της 10ης Ιουνίου, όταν οι Γερμανοί στρατιώτες ξεκίνησαν να σκοτώνουν με κάθε τρόπο τους συγχωριανούς μου. Ένας ποταμός νιάτων και ελπίδας τότε κατηφόρισε, όπως τα ρέματα από τα βουνά, για τις βουβές σπηλιές, που απορροφούσαν στις κούφιες εσοχές τους, τον αντίλαλο των υπαρξιακών κραυγών τους.
Ένα ποταμός που κινούνταν αντίθετα με το θάνατο. Ένας ποταμός αντίστασης στο βάρβαρο ξεπεσμό του ανθρώπινου είδους. Ένας ποταμός που θα πότιζε τις ρίζες της μνήμης του τόπου μας.
Κατέληξαν στο χαρακτηριστικό ξωκλήσι του Αγίου Μάμμα πίσω από το χαρακτηριστικό βράχο “Βαγένι”, στο παλιό δρόμο προς Παραλία. Χτισμένο μέσα σε φυσική σπηλιά – κοίλωμα του βράχου, με σταλακτίτες και εξαιρετική παραδοσιακή τεχνική. Εδώ κρύφτηκαν, για αρκετό καιρό, επιζήσαντες της σφαγής, που διέφυγαν από το Διάσκελο και ζήτησαν καταφύγιο στο εξωκλήσσι, λόγω της δύσκολης πρόσβασης και του απόκρημνου της περιοχής.
