Το απόγευμα της Τετάρτης (16/7) παραμονή της γιορτής της Αγίας Μαρίνας πραγματοποιήθηκε με παρουσία πλήθος κόσμου και πιστών ο Μέγας Εσπερινός στον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνας στον εσωτερικό χώρο του στρατοπέδου στο ΚΕΥΠ Λαμίας. Αμέσως μετά τον Εσπερινό έγινε με θρησκευτική ευλάβεια η περιφορά της εικόνας στους χώρους του στρατοπέδου.
*Δείτε φωτορεπορτάζ από το radio-net.gr
ΒΙΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΑΡΙΝΑΣ
Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ ,όταν αυτοκράτορας ήταν ο Κλαύδιος Καίσαρας, από γονείς ειδωλολάτρες.
Η μητἐρα της πέθανε όταν η Μαρίνα ήταν πολύ μικρή και ο πατέρας της ανέθεσε την ανατροφή της σε μια εξαιρετική γυναίκα, η οποία ήταν κρυφή Χριστιανή. Έτσι η Μαρίνα από την νηπιακή της ηλικία βρέθηκε σε περιβάλλον Χριστιανικό. Σε ηλικία 12 ετών έλαβε το βάπτισμα και συγκαταριθμήθηκε ως μέλος στην εκλεκτή ποίμνη του Κυρίου.
Σε ηλικία 15 ετών, αποκάλυψε στον πατέρα της ότι είναι Χριστιανή και εκείνος συγκλονισμένος και μη ξέροντας τι να κάνει για να την συνετίσει, πήρε την απόφαση να την καταγγείλει στον Έπαρχο Ολύμβριο.
Αφού την συνέλαβαν, η Μαρίνα παρουσιάστηκε μπροστά του και άφοβα ομολόγησε ότι είναι Χριστιανή. Αυτός προσπάθησε να την μεταπείσει, αλλά μάταια. Τότε διέταξε να την φυλακίσουν.
Τα μαρτύρια της Αγίας που ακολούθησαν ήταν τρομερά. Πρώτα την ξάπλωσαν στη γη και την χτύπησαν άσπλαχνα με ραβδιά τόσο που το έδαφος έγινε κόκκινο από το αίμα που έτρεξε, έπειτα την κρέμασαν, Φυλακίζεται πάλι και αφήνεται χωρίς τροφή και φροντίδα.
Πειράζεται από το μισόκαλο διάβολο,ο οποίος μέσα στη φυλακή και μετά από σεισμό της παρουσιάζεται ξαφνικά, με μορφή μεγάλου και φοβερού δράκοντος. Από το στόμα του πετούσε φλόγες, ενώ τα αγριωπά μάτια του λαμπύριζαν απειλητικά και η γλώσσα του ήταν κατακόκκινη, σερνάμενος σύρρριξε προκαλώντας τρόμο και σύγχυση, για να φοβίσει την μάρτυρα. Τότε η μεγαλομάρτυς φοβούμενη, επικαλέστηκε χωρίς καθυστέρηση το σωτήριο όνομα του Σωτήρος Χριστού.
Τότε ο διάβολος μετασχηματίστηκε σε άνθρωπο κατάμαυρο, με τρομερή και κακάσχημη εμφάνιση, σαν μαύρου σκυλιού. Η Μαρίνα όμως στερεωμένη όσο ποτέ στην πίστη, τον άρπαξε από τα μαλλιά και μ΄ ένα σφυρί που ήταν κάπου εκεί ξεχασμένο, τον χτύπησε δυνατά στο κεφάλι και στη ράχη ταπεινώνοντας τον.
Τα μαρτύρια συνεχίζονται με μαστίγωμα,την κρεμούν σε ξύλο και με λαμπάδες καίνε το σώμα της. Κατόπιν γέμισαν ένα μεγάλο δοχείο με νερό και βουτούσαν το κεφάλι της μέσα για να πεθάνει. Και ενώ οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, πολλοί που παρακολουθούσαν πίστεψαν στο Χριστό και θανατώθηκαν επί τόπου, την δε Μαρίνα έδωσε εντολή να την αποκεφαλίσουν.
Μικρό Ιστορικό του Στρατοπέδου & Ιερού Ναού
Στο Στρ/δο Συνταγματάρχη Τσάκαλου, στην περιοχή Παγκράτι Λαμίας, από τις 10 Ιανουαρίου 1966 βρίσκετε η έδρα του ΚΕΥΠ. Εκεί βρίσκεται σε πευκόφυτο αλσύλλιο ο Ιερός Ναός της Αγίας Μεγαλομάρτυρος & Θαυματουργού Μαρίνας.
Εδώ ανοίγουμε μια παρένθεση για να επισημάνουμε, ότι στο ΚΕΥΠ υφίσταται από το έτος 1931, Ιερό Ναΰδριο αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, ανοικοδομηθέντος υπό του 42ου Συντάγματος Ευζώνων.
Ο Ι.Ν Αγ. Μαρίνας ξεκίνησε να ανεγείρεται την δεκαετία του 1970. Μετά απο διακοπή των εργασιών, η ανοικοδόμηση ξεκίνησε αρχές του έτους 2000. Εγκαινιάσθη το έτος 2002. Είναι βυζαντινού ρυθμού είναι πλήρως αγιογραφημένος (άρχισε 2004, ολοκηρώθηκε το 2006), με ωραιότατες αγιογραφίες, διαθέτει όλο τον εξοπλισμό που απαιτείται για την τέλεση όλων των μυστηρίων και λοιπών εκκλησιαστικών ακολουθιών.
Χάρη στο συνεχές ενδιαφέρον της Διοικήσεως του Κέντρου Εκπαιδεύσεως παραμένει ευπρεπισμένος και λειτουργικός.
Στον Ιερό Ναό τελείτε όρθρος και Θ. Λειτουργία την περίοδο που εκπαιδεύονται νεοσύλλεκτοι , ενώ την πρώτη κάθε μηνός ο Αγιασμός για όλους τους υπηρετούντες στο Στρατόπεδο.
Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Συμεών τις θρησκευτικές ανάγκες του υπηρετούντος προσωπικού καλύπτει αδιαλείπτως, ο εφημέριος της Ενορίας Αγίων Αποστόλων Πέτρου & Παύλου Παγκρατίου, π. Βασίλειος Καραμέρης. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, κατά τακτά χρονικά διαστήματα, επισκέπτεται το ΚΕΥΠ και ομιλεί στους Αξιωματικούς και τους οπλίτες αυτού, δείχνοντας το ενδιαφέρον του ως ποιμένας, για τα στρατευμένα παιδιά της Πατρίδας μας.
