Όλοι και όλες στις Γενικές Συνελεύσεις την Τετάρτη 03/4/2024 10.30 πμ στον κινηματογράφο Ίλιον
Συμβιβασμός με το κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ, το ταμείο ανεργίας και τα προγράμματα του δεν μπορεί να υπάρξει.
Κρατάμε ψηλά την σημαία του αγώνα και διεκδικούμε δουλειά, καμίνια και νταμάρια να λειτουργήσουν ξανά.
Με γερά στοιχειοθετημένα επιχειρήματα, θα αξιοποιήσουμε όλα τα μέσα και τις μορφές αγώνα, θα τα καταφέρουμε.
Συναδέλφισες και Συνάδελφοι
Στις 2/4/24 τα διοικητικά συμβούλια των σωματείων της ΛΑΡΚΟ πραγματοποίησαν κοινή συνεδρίαση (συντονιστικό) και αποφασίσαμε τα παρακάτω:
Μετά από στοιχειοθετημένη συζήτηση απορρίπτουμε το σχέδιο της Κυβέρνησης και καλούμε σε γενικές συνελεύσεις σε όλους τους χώρους.
Κάτω από την πίεση του γενικού ξεσηκωμού και της αλληλεγγύης που εκφράστηκε στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο στην Αθήνα στις 28/3/24 κερδίσαμε ανανέωση των συμβάσεων εργασίας μέχρι τις 12 Μαϊου 2024. Αυτός είναι ο δρόμος που θα φέρει αποτελέσματα.
Αυτές τις 40 ημέρες η Κυβέρνηση θα επιδιώξει να υφαρπάξει την συναίνεση και την αποδοχή των εργαζομένων στο κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ, στην έξοδο μας από αυτή, στον συμβιβασμό μας με τα προγράμματα ανεργίας.
Την «γραμμή» της η Κυβέρνηση την χαράζει μέσα στο δελτίο τύπου που εξέδωσε το υπουργείο οικονομικών την επόμενη του συλλαλητηρίου, όπου με πρόσχημα την «οικονομική αιμορραγία του Κρατικού Προϋπολογισμού» αναφέρεται σε «επίσημη παύση λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ», «προγράμματα ανεργίας και διάλογο προσαρμογής» σε αυτά.
Παράλληλα δεν κάθεται με «σταυρωμένα χέρια».
Με ψευτοδιλήμματα στήνει παγίδες όπως, «κάντε διάλογο να βελτιώσετε τα προγράμματα. Μην είστε ρομαντικοί, η απόφαση να σταματήσει η λειτουργία της ΛΑΡΚΟ με την μορφή που έχει σήμερα είναι οριστική».
Γνωστός ο τρόπος και τα πρόσωπα.
Με τον ίδιο τρόπο, τα ίδια πρόσωπα είχαν «αναλάβει εργολαβία» την σύγχυση, την παραπληροφόρηση και την τρομοκράτηση των εργαζομένων με στόχο τον συμβιβασμό μας την περίοδο των αποζημιώσεων.
Ποιος δεν θυμάται το «εάν δεν βάλουμε κάλπη και δεν ψηφίσουμε το σχέδιο της κυβέρνησης δεν θα μας δώσουν αποζημιώσεις». Ακριβώς το ίδιο κάνουν.
Βέβαια αυτή την φορά είναι λιγότεροι, με μικρότερη επιρροή, όμως συνεχίζουν να είναι θρασίμια.
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έχουμε τόση πείρα που δεν επιτρέπετε να πέσουμε σε παγίδες.
Επιλέγουμε τον σωστό και σίγουρο «δρόμο» των στοιχειοθετημένων επιχειρημάτων που διασφαλίζει την ενότητα των εργαζομένων, την συμμετοχή, την θωράκιση της πίστης στο δίκαιο αγώνα.
Υπάρχει η δυνατότητα και τα μέσα να παραμείνουμε στην ΛΑΡΚΟ μέχρι να γίνει η μεταβίβαση στον νέο ιδιοκτήτη και να διαπραγματευτούμε μαζί του, τους όρους εργασίας στο νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΛΑΡΚΟ.
Δεν θέλει ούτε εφησυχασμό, ούτε πανικό.
Η συζήτηση με επιχειρήματα, οι συλλογικές αποφάσεις, η μαχητικότητα και η μαζικότητα στην υλοποίηση τους, είναι το μεγάλο όπλο μας.
Σε αυτή την βάση πραγματοποιήσαμε κοινή συνεδρίαση ( συντονιστικό) και απορρίψαμε τον συμβιβασμό.
Σε αυτή την βάση θα αναπτυχθούν και θα συζητηθούν τα επιχειρήματα μας στις ΓΣ.
Σε. αυτή την βάση θα εισηγηθούν τα ΔΣ και συλλογικά θα αποφασίσουμε τα επόμενα άμεσα βήματα.
Κλείνοντας το μεγάλο συλλαλητήριο στις 28/3 είπαμε: «έχουμε 40 ημέρες για να φέρουμε τα πάνω κάτω και να συνεχίσουμε να είμαστε εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και μετά τις 12/5».
Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο, τα συζητάμε και ξεκινάμε.
Με ενότητα, συλλογική συζήτηση, συσπείρωση και αποφασιστικότητα θα τα καταφέρουμε.
Όλοι και όλες στην Γ.Σ.
