Έχουμε εγρήγορση μέχρι να κλείσουν οι κάλπες. Κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι μια διαδικασία κατάφασης, όχι μια διαδικασία άρνησης. Οι εκλογές είναι θεσπισμένες για να δίνουν οι πολίτες θετική ψήφο, να αναθέτουν ευθύνες και καθήκοντα σε ανθρώπους, ανάλογα με το διακύβευμα κάθε εκλογικής αναμέτρησης.
Με την εμπειρία που έχουμε και στη χώρα μας -και αλλού- όταν επικρατεί ένα «τυφλό όχι», μια ψήφος διαμαρτυρίας ή χαβαλέ, ή με κριτήρια που δεν είναι αμιγώς πολιτικά, και δεν συνδέεται με το πώς θα επηρεαστεί η ζωή μας στην Ελλάδα και την Ευρώπη, τότε δημιουργούνται μάλλον περισσότερα αδιέξοδα.
Νιώθω ότι το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για αυτή την εκλογική αναμέτρηση δεν είναι αντίστοιχο, ούτε της κρισιμότητας που έχουν οι εκλογές για την Ευρώπη στη χρονική συγκυρία που ζούμε, στα μεγάλα διλήμματα που πρέπει να απασχολούν την Ευρώπη: τη δημογραφική κατάρρευση, τους πολέμους που μαίνονται, το τεχνολογικό κενό που υπάρχει σε σχέση με άλλες ανταγωνιστικές αγορές, όπως των ΗΠΑ και της Κίνας. Όλα αυτά είναι κορυφαία ζητήματα που σχετίζονται με τι δουλειά θα έχουν τα νέα παιδιά τα επόμενα 10-15 χρόνια, το πώς θα πάει η αγροτική πολιτική, το τι θα γίνει με την κλιματική κρίση, με την ασφάλεια και τη μετανάστευση.
Από τη μια βλέπω ότι δεν υπάρχει αυτού του είδους το ενδιαφέρον και από την άλλη, με τη βεβαιότητα ότι η χώρα έχει πολιτική σταθερότητα, ότι αυτή στη μεγάλη της εικόνα έχει παραγάγει πρόοδο και η ζωή των πολιτών -παρά τα προβλήματα- έχει γίνει καλύτερη. Τα θεωρούμε αυτονόητα. Μια λογική του «δεν είναι όσο καλά θα ‘θελα και αφού δεν είναι όσο καλά θα ‘θέλα, ας πειραματιστώ με κάτι άλλο» συνιστά επιπόλαια αντίδραση. Αυτό αναδεικνύουμε ως Νέα Δημοκρατία.
Ξέρουμε ότι στο κομμάτι της ακρίβειας θέλουμε πολλή δουλειά ακόμη, το αποδεικνύουμε με τη συνεχή μας ενασχόληση, μέτρα που άλλοτε αποδίδουν αρκετά, άλλοτε αποδίδουν λιγότερο, και βάζουμε καινούρια πράγματα στο τραπέζι. Πρέπει να μετατοπίσουμε τη συζήτηση σε αυτά που είναι οι ουσιαστικές αιτίες της ακρίβειας. Γίνεται μια φοβερή σπέκουλα, η οποία αποπροσανατολίζει από τις πραγματικές αιτίες. Η συζήτηση που γίνεται για την ακρίβεια είναι πολύ επιδερμική και ποτέ δεν βοηθάει στο να πας σε βάθος.
Ποτέ η Κυβέρνηση δεν ισχυρίστηκε ότι τα έχει κάνει τέλεια και σε κανένα πρόβλημα δεν έχει πετάξει λευκή πετσέτα. Αυτή είναι η πραγματικότητα και κατά τη γνώμη μου αυτό είναι που πρέπει να αξιολογήσουν οι πολίτες. Όταν ψηφίζουμε, αξιολογούμε τη συνολική εικόνα που βρισκόταν και που βρίσκεται η χώρα, ποιο είναι το εκτόπισμά της, πώς θα μετρήσει περισσότερο η χώρα στην ευρωπαϊκή οικογένεια την επόμενη μέρα. Κυρίως συγκρίνουμε με τι άλλο υπάρχει τριγύρω.
Οι εκλογές δεν γίνονται σε κενό. Καλείσαι να διαλέξεις από αυτούς που έχεις μπροστά σου.
Μην ξεχνάμε το δρόμο που έχουμε διανύσει τα τελευταία 5 χρόνια. Αυτός ο δρόμος οφείλεται σε πολιτικές επιλογές, αποφάσεις, σκληρή δουλειά. Όλα αυτά οι πολίτες -με σεβασμό στο κριτήριο και τις αγωνίες τους- θα πρέπει να τα αξιολογήσουν.
Η κοινωνία πρέπει να δίνει την ψήφο της εκεί που διακρίνει περιεχόμενο, πρόταση και διέξοδο σε αυτά που την απασχολούν. Είναι άλλο πράγμα η πολιτική, τα προγράμματα, οι θέσεις και άλλο πράγματα το σόου.
Δεν υποτιμώ το γεγονός ότι κάτι διαφορετικό και καινούριο πάντα προσελκύει με ένα τρόπο το ενδιαφέρον, όμως εδώ δεν μιλάμε για πασαρέλα. Μιλάμε για ανθρώπους και κόμματα που καλούν τους πολίτες να τους δώσουν την εμπιστοσύνη τους για να λύσουν ζητήματα σε ό,τι αφορά και τη χώρα, αλλά και τις οικογένειές μας.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά ο κ. Κασσελάκης ενώ παίρνει πολύ καλό βαθμό στο πρώτο, να τραβάει την προσοχή, δεν έχω δει κάτι που να συνιστά μεστή, περιεκτική πρόταση για τη διακυβέρνηση για να πάμε την πολιτική λίγο παραπέρα, να εισφέρουμε κάτι νέο. Επιφανειακές προσεγγίσεις, αναπαραγωγή της τοξικότητας με ένα διαφορετικό μανδύα, πολλά και αόριστα πράγματα και τη συνήθη τακτική του ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά τις εύκολες και απλοϊκές λύσεις σε περίπλοκα προβλήματα.
