Ο Βουλευτής ΝΔ και πρώην Υπουργός Γιάννης Οικονόμου μιλώντας στη Βουλή, στη συζήτηση για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών με τίτλο «Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας και λοιπές διατάξεις» σημείωσε ότι ο νέος ΚΟΚ δεν τιμωρεί για να εκδικηθεί αλλά προστατεύει για να προλάβει το ανεπανόρθωτο.
Όπως τόνισε στην ομιλία του, «η οδική ασφάλεια δεν είναι πολυτέλεια. Αντίθετα θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο ότι κάθε άνθρωπος πηγαίνοντας στη δουλεία του, στις διακοπές του, στα ταξίδια του, στη διασκέδαση του θα μπορεί να γυρίζει σπίτι του υγιής. Αυτό όμως δεν συμβαίνει και για αυτό πρέπει να δράσουμε τώρα, γιατί διαφορετικά θα συνεχίσουμε να θρηνούμε θύματα, και αντί να σώζουμε ζωές αυτές θα γίνονται αριθμοί σε στατιστικές.
Η αναμόρφωση του ΚΟΚ είναι μια σωστή προσπάθεια στην κατεύθυνση αυτή. Ένας ΚΟΚ που δεν τιμωρεί για να εκδικηθεί αλλά προστατεύει για να προλάβει το ανεπανόρθωτο. Μια προσπάθεια που πιστεύω πώς πρέπει να στηρίξουμε όλοι. Να την στηρίξουν ΜΜΕ και κοινωνία. Χωρίς μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία δεν θα καταφέρουμε όσα η κοινωνία απαιτεί».
Συζητώντας για αυτή την σημαντική νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργού κ. Κυρανάκη και του υπουργείου Μεταφορών για τον ΚΟΚ, το μυαλό όλων μας βρίσκεται σε μια από τις μεγαλύτερες μάστιγες της ελληνικής κοινωνίας.
Ένα πρόβλημα διαχρονικό, που μας αφορά όλους, άμεσα ή έμμεσα: τα τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα.
Τα στοιχεία που υπάρχουν από διάφορες πηγές είναι τραγικά.
Η Ελλάδα εξακολουθεί να καταγράφει έναν από τους υψηλότερους δείκτες τροχαίων στην Ευρώπη
• Τόσο το 2023 όσο και το 2024 σχεδόν δύο άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε μέρα στην άσφαλτο.
• Τρεις ελληνικές περιφέρειες, ανάμεσα τους δυστυχώς και η περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, βρίσκονται μέσα στις 10 με μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων από τροχαία ανά 1 εκ κατοίκους, στην Ευρώπη.
Και τα στοιχεία αυτά γίνονται ακόμη πιο σοκαριστικά αν αναλογιστεί κανείς ότι πίσω από κάθε αριθμό κρύβεται μια ανθρώπινη ιστορία: μια οικογένεια που διαλύθηκε, ένα παιδί που δεν θα μεγαλώσει, ένας άνθρωπος που δεν θα γυρίσει σπίτι. Και πολλοί ακόμη βαριά τραυματισμένοι, που αντιμετωπίζουν αναπηρίες ή δύσκολη αποκατάσταση.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν όταν το οδικό δίκτυο στη χώρα μας έχει αναβαθμιστεί σημαντικά και τα οχήματα που κυκλοφορούν έχουν κατά τεκμήριο υψηλότερες προδιαγραφές ασφάλειας σε σχέση με το παρελθόν.
Δεν μπορούμε να θεωρούμε αυτή την κατάσταση «φυσιολογική». Δεν μπορούμε να συνηθίσουμε το θάνατο στην άσφαλτο.
Τα περισσότερα τροχαία οφείλονται σε ανθρώπινο λάθος. Υπερβολική ταχύτητα, παραβίαση σηματοδότη, χρήση κινητού, οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ. Οφείλονται σε περιφρόνηση απλών ,στοιχειωδών θα έλεγα, κανόνων ασφάλειας και αυτοπροστασίας, όπως είναι η χρήση της ζώνης και του κράνους.
Όλα αυτά είναι συμπεριφορές που μπορούν και πρέπει να αλλάξουν.
Ο ΚΟΚ είναι ένα – όχι το μοναδικό – από τα βασικά εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας
Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα προχωρά σε μια σημαντική αναμόρφωση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Χρειαζόμαστε έναν ΚΟΚ αυστηρό αλλά δίκαιο. Κυρίως όμως που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες προκλήσεις και την κατάσταση γενικευμένης ανομίας που καθημερινά βλέπουμε στους δρόμους.
• Όταν ξέρουμε ότι η απόσπαση προσοχής είναι σήμερα η νούμερο ένα αιτία τροχαίων ατυχημάτων δεν μπορεί να μην αλλάξουμε τις κυρώσεις σε ό,τι αφορά τη χρήση κινητού και τις ρυθμίσεις για την υπαίθρια διαφήμιση.
• Όταν διαπιστωμένα γνωρίζουμε πως η παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη οδηγεί σε μεγάλο αριθμό συμβάντων και πολλές φορές με θύματα άλλους οδηγούς ή πεζούς που δεν είχαν την παραμικρή ευθύνη οφείλουμε να κάνουμε αλλαγές. Σε κάθε φανάρι κάποιος περνά με κόκκινο.
• Όταν η υπερβολική ταχύτητα ακόμη και μέσα στον αστικό ιστό και φυσικά η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ έχουν οδηγήσει σε πάρα πολλές περιπτώσεις στο θάνατο τόσο τους ίδιους τους οδηγούς όσο και συνεπιβάτες ή άλλους ανυποψίαστους ,που απλώς έτυχε να οδηγούν ή να βαδίζουν την ίδια στιγμή εκεί τριγύρω, δεν μπορούμε να παραμένουμε απαθείς διατηρώντας ένα κυρωτικό σύστημα που έχει αποτύχει να επιτελέσει τον αποτρεπτικό του ρόλο. Η σιωπή και η αδράνεια στην οδική παραβατικότητα είναι συνενοχή.
Οι αλλαγές στον ΚΟΚ που δρομολογεί το νομοσχέδιο και ιδιαίτερα η αυστηρή αντιμετώπιση της υποτροπής υπηρετούν αυτή τη φιλοσοφία.
Όμως αν αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη περιορισμού των τροχαίων ατυχημάτων ως εθνική προτεραιότητα σίγουρα χρειάζονται και άλλα πράγματα για να αποκτήσουμε μια νέα κουλτούρα οδικής ασφάλειας.
• Η διαδικασία απόκτησης διπλώματος στη χώρα μας συχνά περιορίζεται σε μια τυπική διαδικασία. Λίγα πράγματα έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια και θα πρέπει η τραγική εμπειρία των ίσων συμβαίνουν στους ελληνικούς δρόμους να ληφθεί υπόψιν σε όλη τη διαδικασία.
• Όπως επίσης πρέπει να μας απασχολήσει και το γεγονός ότι μετά την λήψη της άδειας οδήγησης πρέπει να περάσουν πάρα πολλά χρόνια για την οποιαδήποτε διαδικασία επανεξέτασης ικανότητας, η οποία συνήθως είναι μόνον ιατρική. Στο μεσοδιάστημα αυτό μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά στην υγεία και κατάσταση του οδηγού.
• Η αναβάθμιση της ποιότητας των δημόσιων συγκοινωνιών είναι επίσης ένας κρίσιμος παράγοντας για τον περιορισμό της χρήσης ΙΧ με ό,τι αυτό συνεπάγεται και η αλήθεια είναι ότι και προς την κατεύθυνση αυτή έχουν γίνει σημαντικά βήματα, ενώ και στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο υπάρχουν σημαντικές προβλέψεις για την απρόσκοπτη και κυκλοφορία και λειτουργία ΜΜΜ. Χρειάζεται να οδηγούμε λιγότερο και τα ΜΜΜ μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο. Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να προτείνω κάτι: θα πρέπει να νομοθετηθεί το πράσινο κύμα για το τραμ. Είναι τεχνικά απλό το τραμ να περνά απρόσκοπτα και να σταματούν τα αυτοκίνητα όταν πλησιάζει το τραμ. Το τραμ καλύπτει τα νότια προάστια και τον Πειραιά και χρειάζεται αναβάθμιση η ταχύτητα εξυπηρέτησης του πολυπληθούς κοινού του.
• Τέλος, ένας κρίσιμος παράγοντας είναι να συνειδητοποιήσουμε όλοι και πρώτοι από όλους το πολιτικό προσωπικό ότι η αντιμετώπιση των παραβάσεων του ΚΟΚ και ιδιαίτερα όσων αναφέρθηκαν παραπάνω με ανοχή, εμπεδώνει μια κουλτούρα ατιμωρησίας που τελικά φτάνει να έχει μοιραία αποτελέσματα.
Κυρίες και κύριοι
Η οδική ασφάλεια δεν είναι πολυτέλεια.
Αντίθετα θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο ότι κάθε άνθρωπος πηγαίνοντας στη δουλεία του, στις διακοπές του, στα ταξίδια του, στη διασκέδαση του θα μπορεί να γυρίζει σπίτι του υγιής.
Αυτό όμως δεν συμβαίνει και για αυτό πρέπει να δράσουμε τώρα, γιατί διαφορετικά θα συνεχίσουμε να θρηνούμε θύματα, και αντί να σώζουμε ζωές αυτές θα γίνονται αριθμοί σε στατιστικές.
Η αναμόρφωση του ΚΟΚ είναι μια σωστή προσπάθεια στην κατεύθυνση αυτή. Ένας ΚΟΚ που δεν τιμωρεί για να εκδικηθεί αλλά προστατεύει για να προλάβει το ανεπανόρθωτο. Μια προσπάθεια που πιστεύω πώς πρέπει να στηρίξουμε όλοι. Να την στηρίξουν ΜΜΕ και κοινωνία. Χωρίς μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία δεν θα καταφέρουμε όσα
