7ωρο-5ήμερο-35ωρο με αυξήσεις στους μισθούς.
Όχι στην 13ώρη δουλειά – σκλαβιά
Να αποσυρθεί το νέο αντεργατικό τερατούργημα.
Όλοι και όλες στην απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Λαμίας την Τετάρτη 1η Οκτωβρίου στις 11.00 πμ στην πλατεία Πάρκου.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει προς ψήφιση στην βουλή ένα ακόμα αντεργατικό τερατούργημα που έρχεται να πατήσει πάνω στους υπόλοιπους νόμους που έχουν ψηφιστεί όλο το προηγούμενο διάστημα, όπως ο νόμος Βρούτση -Αχτσιόγλου, νόμος Χατζηδάκη, νόμος Γεωργιάδη και που έχουν σαρώσει τα πάντα. Ένα νομοσχέδιο που έχει να κάνει με την «στροφή» στην πολεμική οικονομία, που έχει βγει ατόφιο από τα συρτάρια της μεγαλοεργοδοσίας για την ενίσχυση της κερδοφορίας τους και που θα δημιουργήσει μια ακόμα πιο σκληρή πραγματικότητα στους εργασιακούς χώρους.
Το νέο νομοσχέδιο για το 13ώρο δεν είναι απλά ένα ακόμα νομοσχέδιο. Είναι το συνολικό ξεχαρβάλωμα του εργάσιμού μας χρόνου, είναι η ισοπέδωση της προσωπικής μας ζωής, αφού ο κάθε εργοδότης θα μπορεί να αξιοποιήσει με οποιαδήποτε πρόφαση την συνολική μεταβολή του ωραρίου μας, όπως αυτό το είχαμε γνωρίσει μέχρι σήμερα.
Θα μπορεί να αξιοποιηθεί σε κάθε επίχειρηση, στο σύνολο των εργαζομένων, από την μία μέρα εργασίας (8ώρο) την εβδομάδα μέχρι και τις 78 ώρες την βδομάδα (6μέρες * 13ώρες την ημέρα) όπως αυτόν τον βολεύει.
Για παράδειγμα τις περιόδους των Χριστούγεννων, του Πάσχα, την εβδομάδα πριν την BlackFriday θα μπορούν να αξιοποιούν όλο το προσωπικό στο μέγιστο που μπορούν 13ώρες επί 6 μέρες για να καλυφθούν οι ανάγκες των επιχειρήσεων με ανυπολόγιστη καταστροφή στην προσωπική μας ζωή, στην σωματική και ψυχική υγεία μας και μετά να δίνουν υποχρεωτικές άδειες, ρεπό χρωστούμενα από τις πολλές υπερωρίες, να μετατρέπουν τις συμβάσεις μας από 8ωρες σε 4ωρες.
Αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να λύσει το πρόβλημα πολλών επιχειρήσεων, όπως για παράδειγμα των σούπερμαρκετ, των οποίων οι εκπρόσωποι δηλώνουν ότι λείπουν περίπου 2500 εργαζόμενοι, αλλά την ίδια ώρα αυτό που δεν λένε είναι ότι η πλειοψηφία των συναδέλφων μας εργάζονται με μερική απασχόληση (4ώρα, 6ώρα ακόμα και 2ώρα). Αντί δηλαδή να μετατραπούν αυτές οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης σε πλήρους και αορίστου, με πραγματικές αυξήσεις, αν πραγματικά κόπτονται αυτοί οι μονοπωλιακοί όμιλοι για τις ανάγκες των εργαζομένων (είμαστε οικογένεια λένε, δεν υπάρχει σχέση εργοδότη – εργαζόμενου σε αυτή την επιχείρηση), αντ’ αυτού η κυβέρνηση τους λύνει τα χέρια να κάνουν ό,τι τους «καπνίσει» με τον εργάσιμό μας χρόνο ακόμα και με συμβάσεις μιας μέρας!!! Όχι μόνο δεν έχουν σκάσει με τα ρεκόρ κερδοφορίας που έχουν κάθε χρόνο, αφού φέτος που δεν έχει τελειώσει η χρονιά έχουν ξεπεράσει τα 5 δις ευρώ κέρδη και το οποίο ήταν το ρεκόρ της προηγούμενης χρονιάς, θα πάρουν και ως έξτρα μπόνους με το νομοσχέδιο την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευσή μας…
Σε εμάς δεν θα εφαρμοστεί, εμείς θα πούμε όχι.
Στην Ευρώπη αυτά δεν γίνονται.
Δίκιο έχετε άλλα τι μπορούμε να κάνουμε; Αφού το έχουν αποφασίσει.
Είναι μερικά από τα ερωτήματα που έχουμε συναντήσει σε χώρους δουλειάς.
Συνάδελφοι είναι ωμή παραδοχή από όλους τους, κυβέρνηση, ΕΕ, ΣΕΒ, υπόλοιπες εργοδοτικές ενώσεις, ότι ο μισθός δεν φτάνει. Ποιος εργαζόμενος θα ήθελε να δουλεύει σαν δούλος ήλιο με ήλιο αν του έφτανε ο μισθός; Τι ελευθερία έχει κάποιος να πει όχι όταν μετά από δέκα μέρες του τελειώνει ο μισθός;
Σήμερα είναι αναγκαίο και εφικτό ο κάθε εργαζόμενος να δουλεύει λιγότερο, να αμοίβεται περισσότερο, να έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο, να υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις που να κατοχυρώνουν τα δικαιώματά μας. Να μπορούμε να καλύπτουμε τις διευρυμένες μας ανάγκες. Δηλαδή να δουλεύουμε δηλαδή 7ωρο – 5ημερο – 35ωρο και όχι 13ώρες την ημέρα, που δεν είναι εφεύρεση της ΝΔ όπως λένε κάποιοι, αλλά Ευρωπαϊκή Οδηγία που την έχουν ψηφίσει όλα τα κόμματα του Ευρωκοινοβουλίου (πλήν ενός), μια οδήγια που υπάρχει εδώ και χρόνια στο εξωτερικό και καθύστερησε να εμφανιστεί στην Ελλάδα λόγω των προηγούμενων αγώνων που έχουμε δώσει.
Σήμερα που η τεχνολογία αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς και που μπορεί να αξιοποιηθεί για την ταχύτερη εκπλήρωση αρκετών καθηκόντων μας (βλέπε αυτόματοι πωλητές – ταμεία στα σούπερμαρκετ, ηλεκτρονικό εμπόριο), για την εξασφάλιση ελεύθερου χρόνου για εμάς και τις οικογένειές μας, για την βελτίωση συνολικά της ζωή μας, αντ’ αυτού η αξιοποίηση της δημιουργεί άγχος και ανασφάλεια στους εργαζόμενους, βλέπουμε να γίνεται μοχλός πίεσης για ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας μας και με σκοπό την ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Είναι εφικτό γιατί όπου οι εργαζόμενοι οργανώθηκαν, συζήτησαν, πάλεψαν, για τα δικά τους αιτήματα και ανάγκες, είτε εμπόδισαν την εργοδοσία να εφαρμόσει μια σειρά μέτρα από προηγούμενα νομοσχέδια, είτε κατάφέραν να υπογράψουν συλλογικές συμβάσεις, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Μόνο οργανωμένα – συλλογικά μπορούν να υπάρξουν κατακτήσεις.
Σήμερα χρειάζεται να πιστέψουμε στην δύναμή μας, στην δύναμη του οργανωμένου αγώνα, στο σωματείο μας. Να εκφράσουμε την συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση που δικαιολογημένα έχουμε όλοι απέναντι σε μια πολιτική που εφαρμόζεται διαχρονικά και που ρίχνει όλα τα βαρη στις πλάτες μας, για να βγάλουν μια χούφτα επιχειρήσεις αμύθητα κέρδη. Κανένας σωτήρας δεν υπάρχει, καμία κυβερνητική αλλαγή δεν πρόκειται να χαρίσει κάτι σε εμάς. Πληρώσαμε την κρίση τους και τώρα που είμαστε σε ανάπτυξη όπως λένε τα μέτρα παραμένουν στο ακέραιο και όχι μόνο αυτό, ζητάνε και άλλα μέτρα για να παραμείνουμε σε ανάπτυξη. Έχουμε πείρα από τα ψέμματα που λένε.
Η πανελλαδική – πανεργατική απεργία την Τετάρτη 1η Οκτώβρη μπορεί και πρέπει να γίνει μέρα κατά την οποία θα ακουστεί η φωνή των εργαζομένων και των διεκδικήσεών τους.
Μέρα που ακόμα περισσότεροι θα πουν «φτάνει πια» στη δουλειά-λάστιχο για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Μέρα που θα βρεθούν στην ημερήσια διάταξη οι διεκδικήσεις για σταθερό ωράριο, ελεύθερο χρόνο, αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα για την προστασία της μητρότητας, της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
