Συνεχίζονται αμείωτα οι κατασκηνωτικές περίοδοι και τα εκπαιδευτικά προγράμματα στο Κατασκηνωτικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος «Η Αγία Αικατερίνη» στο Καινούργιο Λοκρίδος. Στην πρόσφατη περίοδο των κοριτσιών Γυμνασίου – Λυκείου βρέθηκε κοντά στα παιδιά, κατόπιν προσκλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών, και η γερόντισσα Παρακλήτη, μία παιδαγωγός μοναχή, που αφιέρωσε μεγάλο μέρος της εκκλησιαστικής της διακονίας, τόσο στο Πατριαρχείο Αντιοχείας όσο και στα καθ’ ημάς εν Ελλάδι, στο έργο της Νεότητος της Εκκλησίας μας.
Η αδελφή Παρακλήτη έμεινε πέντε μέρες κοντά στα παιδιά και κατά την αναχώρησή της από το Καινούργιο Λοκρίδος, σημείωσε με συγκίνηση στο ημερολόγιο της Κατασκήνωσης:
«Σήμερα έκλεισε το πενθήμερο των κοριτσιών του γυμνασίου και λυκείου, σήμερα γράψαμε την τελευταία μας πρόταση, του Χριστού λόγου, «Λάβετε πνεύμα Άγιον».
Τελείωσε σήμερα το καινούργιο Πεντηκοστάριον στο Καινούργιο της Φθιώτιδος στην κατασκήνωση της Αγίας Αικατερίνης.
Πέντε μέρες αντί για πενήντα..
Πέντε μέρες γεμάτες από γλώσσες του Αγίου Πνεύματος, γλώσσες από την Αφρική, από την Συρία και από την Ελλάδα. Γλώσσα αγάπης, εμπιστοσύνης, υπευθυνότητας, υπομονής, προσευχής, γλώσσες να ανακαλύψουν τα χαρίσματα, γλώσσες να ενώνουν τις καρδιές μαζί μέσω της Θείας Κοινωνίας και της Αγίας Γραφής στην αύρα της φύσης. Έβρασε η ατμόσφαιρα από το καύσωνα, αλλά η αγάπη είχε δροσίσει το είναι των παιδιών και το είναι όλων μας!
Σεβασμιώτατε, το ευχαριστώ όλων μας, δεν εκφράζει την συγκίνηση που νιώσαμε όλες μαζί το τελευταία βράδυ!
Τα κορίτσια του γυμνασίου και του λυκείου ήταν ένα πρότυπο, ένα πορτραίτο ζωντανό που έχει πολλά χρώματα και μεταφράζει πολλά συναισθήματα..
Σε ένα μεσημέρι ήταν το πρόγραμμα να διαβάσουν τα παιδιά τα τελευταία τέσσερα κεφάλαια από το Ευαγγέλιο κατά Ιωάννου. Δεν ξεκουράστηκαν σωματικά, αλλά ξεκουράστηκαν πνευματικά διαβάζοντας μαζί με τις ομαδάρχισσες τους τα τέσσερα κεφάλαια.
Το βράδυ ήταν να παίξουν το ανταγωνιστικό παιχνίδι που το είχε ετοιμάσει ο κος Γιώργος σχετικά με τα τέσσερα κεφάλαια, με την σύζυγό του την κα. Έλενα.
Η έκπληξη ήταν ότι τα κορίτσια απάντησαν σε όλα και σωστά γιατί είχαν διαβάσει..
Και εκείνο το βράδυ κοιτούσα την χαρά στα πρόσωπα τους, υπήρχε μία ιδιαίτερη ατμόσφαιρα ούτε καν ενοχλήθηκαν από τα ζουζούνια που συνήθως τα ενοχλούν τα βράδια.
Ήταν μία φωνή και μία καρδιά πραγματικά.
Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν υπεύθυνα και χωρίς δεύτερη κουβέντα διάβασαν. Γιατί τα παιδιά πάντα ανταποκρίνονται όταν μιλάμε με την γλώσσα που καταλαβαίνουν, όταν προσφέρουμε τρόπους να τους ταιριάξουν και όταν τα προσεγγίσουμε με την γνήσια αγάπη, όχι την απαιτητική και υπό όρους αγάπη.
Σεβασμιώτατε, Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου γιατί εδώ στην Κατασκήνωση Σας, ανοίγετε την πόρτα Σας σαν την παραβολή του Μεγάλου Δείπνου. Καλείτε όλους και αποδέχεστε όλους και πραγματοποιείτε μία μοναδική αποστολή και ιεραποστολή.
Μας δίνετε ανάσες και φεύγοντας από την Κατασκήνωση θα δώσουμε και εμείς με τις ευχές Σας, ανάσες στην κοινωνία που ζούμε.. κάθε μία με το χάρισμά της να δώσει.
Και όλοι μαζί να δώσουμε την βαθιά ανάσα και το αληθινό οξυγόνο, που είπατε, που είναι η αγάπη του Χριστού.
Δι’ έυχών Σας και του χρόνου!»
