Σε έναν πόλεμο που κυριαρχεί το αναπάντεχο, λίγοι φαντάζονταν ότι μπαίνοντας στον τέταρτο χρόνο των μαχών στην Ουκρανία θα έθετε τόσο έντονα υπό αμφισβήτηση την ασφάλεια ολόκληρης της Ευρώπης.
Οι πιο βασικές αρχές έχουν καταρρεύσει σε αυτόν τον πόλεμο. Το καθεστώς της στρατιωτικής υπερδύναμης της Ρωσίας έχει αποδυναμωθεί. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν αλλάξει μια για πάντα τον πόλεμο και έχουν καταστήσει τις αποθήκες αρμάτων σχεδόν άχρηστες.
Οι ΗΠΑ έχουν μετατραπεί από έναν ηθικολογικό ευεργέτη σε ένα αρπακτικό που εκμεταλλεύεται τους πόρους του Κιέβου. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας επέζησε, αλλά τώρα πρέπει να αντιμετωπίσει μια ρεβιζιονιστική εκδοχή των γεγονότων που προωθείται από έναν Λευκό Οίκο που μόλις πριν από ένα μήνα ήταν σταθερός υποστηρικτής του.
Όσο επιπόλαιη ή αυθόρμητη και αν ήταν, η παρατήρηση του Αμερικανού υπουργού Άμυνας Πίτερ Χέγκσεθ στις Βρυξέλλες ότι οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον ο εγγυητής της ευρωπαϊκής ασφάλειας ανέτρεψε ογδόντα χρόνια κανόνων στην ήπειρο. Ίσως ήταν μια μπλόφα για να ενισχυθούν οι ευρωπαϊκές δαπάνες για την ασφάλεια… αλλά δεν μπορείς να μπλοφάρεις στην πυρηνική ασφάλεια.
Το Κρεμλίνο θα έμαθε για την αδυναμία της διατλαντικής συμμαχίας και θα σχεδιάζει ανάλογα. Με μια φράση, ο Χέγκσεθ μετέτρεψε μια σύγκρουση, στην οποία η Μόσχα είχε υποβαθμιστεί και ταπεινωθεί επί τρία χρόνια, σε μια χαοτική αναδιάταξη της ηπειρωτικής ασφάλειας, στην οποία η Μόσχα μπορεί με κάποιο τρόπο να κυριαρχήσει στα δυτικά της.
Η Ευρώπη θεωρούσε τις αμερικανικές εγγυήσεις ασφαλείας δεδομένες επί δεκαετίες και τώρα προσπαθεί να φανταστεί έναν κόσμο χωρίς αυτές, ενώ παράλληλα εμφανίζεται σταθερά πίσω από την Ουκρανία και επιμένει ότι η όποια ειρήνη θα είναι δίκαιη. Η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κάγια Κάλλας δήλωσε στο CNN την Κυριακή ότι η βιασύνη για μια κακή συμφωνία «θα εξυπηρετούσε μόνο την ενθάρρυνση των τυράννων παγκοσμίως». Είπε ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ αποτελεί «την ισχυρότερη και φθηνότερη εγγύηση ασφάλειας» και ότι «η βοήθεια για την Ουκρανία δεν είναι φιλανθρωπία, είναι επένδυση στην ασφάλειά μας».
Η φρίκη του πολέμου «ξεθωριάζει» όσο οι ηγέτες «τρώγονται»
Με τη Μόσχα προσηλωμένη στην Ουκρανία, η ασφάλεια της ευρύτερης Ευρώπης αποτελεί προς το παρόν μια αόριστη πολιτική συζήτηση – έναν ανεπιθύμητο αντιπερισπασμό σε αντίθεση με την αδυσώπητη καθημερινή φρίκη του πραγματικού αγώνα. Μετά από μια εβδομάδα με λογομαχίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τεταμένη διπλωματία στα μικρόφωνα, η φρικτή μάχη έχει κάπως ξεθωριάσει στο παρασκήνιο. Ωστόσο, η φρίκη είναι υπαρκτή.
Ένας διοικητής ουκρανικού λόχου που υπηρετεί εντός της ρωσικής περιοχής Κουρσκ δήλωσε ότι οι άνδρες του έπρεπε να σκάβουν συνεχώς νέες θέσεις στο παγωμένο έδαφος, καθώς στοχοποιούνταν με τόση ακρίβεια από ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. «Δεν πιστεύω πραγματικά σε ένα γρήγορο τέλος του πολέμου ή στην ειρήνη γενικότερα», δήλωσε μετά από τρία χρόνια μαχών. «Είμαι πολύ εξαντλημένος, το ίδιο και όλοι εδώ. Τίποτα δεν αλλάζει για εμάς εδώ εξαιτίας των πολιτικών δηλώσεων».
Ενώ ο στρατιωτικός διοικητής της Ουκρανίας, στρατηγός Ολεξάντρ Σίρσκι, επέμεινε την Κυριακή ότι το ηθικό ήταν υψηλό, παρά την ταραχώδη εβδομάδα, οι στρατιώτες που υπηρετούν έκαναν λόγο στο CNN για μια πραγματικότητα μεταξύ σοκ και επιβίωσης. Ένας αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών σε πόλη της πρώτης γραμμής δήλωσε: «Όλοι αισθανόμαστε προδομένοι από τότε που ο Τραμπ άρχισε να μιλάει για τα “ειρηνευτικά του σχέδια”. Δεν θα με εξέπληττε αν είναι ο καλύτερος πράκτορας της Ρωσίας. Πρέπει να αντέξουμε…».
Ο Ολεξάντρ Ναστένκο, διοικητής τάγματος στην 475η ταξιαρχία εφόδου, δήλωσε ότι η συζήτηση για την ειρήνη επηρέασε τη στρατολόγηση, καθώς οι υποψήφιοι στρατιώτες έλεγαν «ίσως όλα τελειώσουν σε ένα ή δύο μήνες, θα περιμένω». Είπε ότι η συζήτηση για την κατάρρευση της Ουκρανίας μετά από έξι μήνες χωρίς αμερικανική βοήθεια ήταν πρόωρη. «Θα τα καταφέρουμε με κάποιο τρόπο, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα παραίτησης».
Την Κυριακή, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι θα παραιτείτο αν αυτό σήμαινε ειρήνη για την Ουκρανία. Το δυσάρεστο γεγονός είναι ότι η βεβαρημένη σχέση του με τον Τραμπ κινδυνεύει να γίνει εμπόδιο σχεδόν σε όλα. Ωστόσο, η εναλλακτική λύση είναι ακόμη χειρότερη. Εκλογές σε καιρό πολέμου ή παράδοση σε έναν χρισμένο διάδοχο θα αύξανε απλώς τους ψευδείς ισχυρισμούς περί παρανομίας του Ζελένσκι…
Τέλος, η πιο άσχημη αλήθεια αυτή τη στιγμή πρέπει να ακουστεί δυνατά, ώστε η Ευρώπη να είναι έτοιμη. Με βάση όλα όσα βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια, καθώς ο μεγαλύτερος πόλεμος στην Ευρώπη από τη δεκαετία του ’40 μπαίνει στον τέταρτο χρόνο του, είναι ότι ο Τραμπ ευνοεί τον Πούτιν -και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα.
ΠΗΓΗ : http://www.ethnos.gr
