Προς το Υπουργείο Εξωτερικών απευθύνεται, μέσω κοινοβουλευτικής παρέμβασής του, ο Βουλευτής Φθιώτιδας Γιάννης Σαρακιώτης, αναφορικά με τον Λαμιώτη Αλέξανδρο Τσιλίκα, που είχε συλληφθεί στις 22 Αυγούστου 2024 από τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και έκτοτε κρατείται σε ουκρανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων.
Όπως υπενθυμίζεται εντός της ερώτησης του κ. Σαρακιώτη: «Ο Αλέξανδρος Τσιλίκας γεννήθηκε και έζησε μέχρι τα 8 του χρόνια στην Ελλάδα και εν συνεχεία, μετακόμισε στη Ρωσία για να ζήσει με τη μητέρα του, η υπόλοιπη οικογένειά του όμως συνεχίζει να διαμένει μόνιμα στην Ελλάδα, την οποία και ο ίδιος συνήθιζε να επισκέπτεται συχνά. Με την κατάταξή του στο ρωσικό στρατό, προκειμένου να εκπληρώσει τις στρατιωτικές υποχρεώσεις του καθότι διαθέτει ελληνική και ρωσική υπηκοότητα, μεταφέρθηκε στο ρωσοουκρανικό πολεμικό μέτωπο, όπου κατά δήλωσή του δεν πρόλαβε να συμμετάσχει σε μάχες και συνελήφθη».
Ο Βουλευτής Φθιώτιδας, ο οποίος συνάντησε τον πατέρα του Αλέξανδρου, καταγγέλλει ότι «ενώ καθένας θα ανέμενε από το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών να προβεί άμεσα σε ενέργειες απελευθέρωσης και επαναπατρισμού του Αλέξανδρου Τσιλίκα στην Ελλάδα, ο πατέρας του καταγγέλλει ότι αντιμετωπίζει πλήρη αδιαφορία από τις αρμόδιες υπηρεσίες τους τελευταίους δύο μήνες […] Σύμφωνα με τις καταγγελίες του Κώστα Τσιλίκα, κανείς και ποτέ από τις αρμόδιες υπηρεσίες δεν έχει λάβει την πρωτοβουλία ενημέρωσής του και επικοινωνεί μόνο ο ίδιος ο πατέρας με τις διπλωματικές υπηρεσίες. Μάλιστα, στο πλαίσιο πρόσφατης τηλεφωνικής επικοινωνίας του με την Ελληνική Πρεσβεία στο Κίεβο, του ζήτησαν να μην τους ενοχλεί, λέγοντάς του ότι θα τον ενημερώσουν οι ίδιοι αν έχουν κάποια εξέλιξη, ενώ τον “επέπληξαν” αναφέροντάς του: “Γιατί ενοχλείτε το Υπουργείο Εξωτερικών;”»
Ο κ. Σαρακιώτης ζήτησε την ενημέρωση της Εθνικής Αντιπροσωπείας και των πολιτών για τις διπλωματικές πρωτοβουλίες, τις οποίες έχει αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών και οι υπηρεσίες του επί 6 μήνες για την επιστροφή του Αλέξανδρου Τσιλίκα στην πατρίδα, ενώ επισημαίνει ότι: «Η άμεση απελευθέρωση του Αλέξανδρου από το ουκρανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων αποτελεί ζήτημα κύρους και αξιοπιστίας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Η χώρα μας βρέθηκε, από την πρώτη στιγμή, στο πλευρό της Ουκρανίας έναντι της παράνομης εισβολής της Ρωσίας στηρίζοντας τον αγώνα του ουκρανικού λαού οικονομικά αλλά και σε επίπεδο οπλικών συστημάτων. Συνεπώς, συνιστά παταγώδη αποτυχία της Κυβέρνησης ότι δεν έχει καταφέρει να διατηρεί στοιχειώδεις διαύλους συνεννόησης και επικοινωνίας με μια – κατά τα λοιπά – φιλική χώρα όπως η Ουκρανία, προκειμένου να μπορεί να προστατεύει τα συμφέροντα και την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών στο έδαφός της».
